Is Twardowski de grote magiër geweest die de doden tot leven kon wekken?
Hij was waarschijnelijk de Duitse alchemicus Laurentius Dhur. Tijdens zijn studie in Wittenberg maakte hij kennis met de Poolse Franciszek Karpinski, die later bisschop van Krakau zou worden. Beide heren zijn geïnteresseerd in alchemie, astrologie, en magie, dus hun vriendschaap bloeit en uiteindelijk komt Laurentius Duhr met zijne nieuwe vriend in Polen terecht. Toen Karpinski de functie van bisschop van Krakau kreeg komt Duhr onder zijn protectie te staan en dankzij deze bescherming maakt hij snel carrière. Hij verandert dan zijn naam voor Twardowski - duhr in de poolse taal is namelijk twardy.
Echter in de Poolse traditie wordt hij bekend als de Poolse adelman, die zijn ziel aan de duivel verkocht in ruil voor onbegrensde kennis en diensten van de duivel zelf.
Volgens het pact kon Twardowski alleen dood gaan en zijn ziel aan de duivel verliezen in de plaats Rome. Meedogenloos gebruikte hij zijn helse slaven voor de meest absurde opdrachten, waardoor dezen overmoeid raakten. De wanhopige duivels lokten Twardowski onder vermomming naar een herberg. Grote pech voor Twardowski want de herberg heette Rome, zodat de duivels in staat waren hem mee te nemen naar de hel. Halverwege kwam Twardowski tot inkeer en begon psalmen te zingen. De geschrokken drommels lieten hem toen op de maan achter waar hij nog steeds op zijn Laatste Oordeel wacht.
Tot zover de legende. In werkelijkheid startte het parlement, na de dood van Zygmunt August, een onderzoek naar deze geestaffaire.
Twardowski vlucht richting Wegrow naar zijne machtige vriend de bisschop. Onderweg wordt hij vermoord in het dorp Mystki-Rzym (Rzym is de Poolse naam voor Rome). Achter de moord staan de gebroeders Mniszech. Twardowski was gewoon de “man who knows to much”.
Het enige overblijfsel van de magiër bevindt zich in de Basilik van Maria Hemelvaart in Wegrow. Het is een spiegel die Twardowski naliet voor de familie Krasinski. Hoog boven de deur van de sacristie wordt deze spiegel omringd door een houten lijst met als opschrift:
”Luserat hoc speculo magicas Tvardowvius artes, lusus at iste Dei versus in obsequium est”, wat inhoudt: "Met deze spiegel speelde Twardowski , waarin hij zijn magische kunstjes liet zien, maar nu veranderd in Gods dienst”.
In 1958 onderzocht T.Przypkowski de spiegel, gemaakt uit een legering van zilver, tin, en zink en toont ons een amateuristisch, eenmalig product. Volgens wetenschapper niets bijzonders, maar toch werd in de houten lijst geen enkele houtwormkever of huisbokter gevonden, terwijl de andere lijsten van de sacristie vol met gaten zitten.
Natuurlijk hebben dergelijke mysterieuze antiquiteiten hun eigen legende. Opvallend is de breuk in het onderste gedeelte van de spiegel als gevolg van de ijdelheid van de pastoor, die zijn eigen schoonheid in de spiegel wilde bewonderen, maar in plaats daarvan de duivel kreeg te zien. In paniek wierp hij een sleutelbos naar de spiegel. Volgens een andere legende zou Napoleon, die waarschijnlijk in Wegrow is geweest, de spiegel hebben laten vallen toen hij daarin de nederlaag van zijn leger zag en zijn eenzame dood op St. Hélene. Een ongehoorzame studente in de jaren 70 gebruikte een ladder om haar gezicht in de spiegel te kunnen zien en schrok toen ze haar gezicht zag met donkere strepen. Een paar jaar later belandde ze als politiek gevangene achter de tralies.
Daarom is het beter niet in de spiegel te kijken , omdat deze een niet al te rooskleurige toekomst laat zien.
